Prawidłowe odżywianie a odporność organizmu

Zdrowe odżywianie zwiększa odporność organizmu

Autorem artykułu jest Tobiasz Duda

W jaki sposób zdrowe odżywianie i stosowanie odpowiednich składników odżywczych wspomaga odporność organizmu? Musisz wiedzieć czym jest odporność organizmu i czym się charakteryzuje.

Odporność organizmu osłania nas przed wieloma problemami od przeziębienia aż do chorób nowotworowych. Cechy układu odpornościowego są oczywiście w sporym stopniu dieta. Jesteśmy w stanie zwiększać odporność organizmu poprzez jedzenie określonych pokarmów. Jedzenie zawiera witaminy, sole mineralne, mikroelementy i inne organiczne składniki, które są w stanie w dużym stopniu regulować odporność organizmu.

Spożywane składniki pokarmowe są w stanie silnie działać na rozwój białych ciałek krwia co sprawia że podnoszą odporność organizmu. Składają się one z neutrofili niszczące szkodliwe komórki i drobnoustroje, a także limfocyty T i B. Limfocyty typu B tworzą specjalne przeciwciała, które niszczą wirusy i bakterie. Limfocyty T wytwarzają dwie substancje zwane interferonem i interleukiną, mają bardzo ważne znaczenie w walce z rakiem.

Jeżeli nie ma pilnej potrzeby zwiększenia możliwości układu odpornościowego, a chodzi jedynie na utrzymaniu w niezłej kondycji , to spróbuj pić jogurt. Jest to stara metoda zwalczania różnorakich chorób, natomiast reputacja jogurtu jest ugruntowana także wkręgach medycznych. Doskonale niszczy bakterie i poprawia odporność organizmu. Poprawia aktywność komórek odpornościowych.

Pobudzają odporność organizmu, wykorzystywane było to od dawien dawna przez Chińskich lekarzy. Eksperci odkryli, iż grzyby shitake mają w swoim składzie lentinan, substancje antywirusową. Wzmacnia funkcje makrofagów i limfocytów T. Grzyby te są wstanie także zmniejszyć osiedlanie się i rozprzestrzenianie się komórek nowotworu płuc.

Mleczko pszczele ma bardzo mocne działanie antybiotykopodobne. Posiada możliwości wzmacniające, usuwa zmęczenie, aktywuje skuteczność pracy. Polepsza samopoczucie. Mleczko pszczele powinno się podawać w stanach wyczerpania i polepszenia procesów myślowych.
Mleczko pszczele przyśpiesza procesy trawienia. Poprawia odporność organizmu na infekcje. Wskazuje właściwości immunoregulujące.

Na pewno idealną dietą, która zwiększa odporność organizmu jest jedzenie dużej ilości owoców i warzyw, szczególnie tych które zawierają witaminy i minerały. Nie jeść należy mięsa zwłaszcza tłustego. Zamiast nich należy jeść tłuste ryby i owoce morza.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Bolesne skurcze :(

Ratunku! Skurcz!

Autorem artykułu jest Li Li

Boryka się z nimi codziennie mnóstwo osób, ale dlaczego nas „łapią” nocne skurcze łydek? Niestety pojawiają się znienacka i bywają tak silne, że skutecznie wyrywają ze snu.

Choć nie są groźne dla zdrowia i ustępują same po kilku minutach, to lekki dyskomfort utrzymuje się przez kilka godzin, co nie daje nam porządnie wyspać się.

Skurcze są najczęściej wynikiem nadpobudliwości włókien mięśniowych spowodowanej zaburzeniami gospodarki wodno-elektrolitowej. Może to być brak magnezu, potasu czy wapnia, ale zwłaszcza sodu odpowiedzialnego za przepływ impulsów w komórkach nerwowych. Nieprawidłowy poziom tych pierwiastków bywa efektem źle skomponowanego menu lub odwodnienia spowodowanego utrata płynów, o co nie trudno zwłaszcza latem. Jednakże obciążenie mięśni, w których wydzielił się kwas mlekowy również waży na tym. Niemała rolę odgrywa również stres, kawa czy mocna herbata, które wypłukują z organizmu mikroelementy, ale także nadużycie błonnika. Dlatego powinno być to przestrogą dla wszystkich, którzy odchudzają się na własną rękę, zażywają środki odchudzające, przeczyszczające czy moczopędne - to właśnie te mono diety pozbawiają wszelkich składników mineralnych.

Jeśli jednak złapie skurcz, pomoże rozmasowanie łydki, najpierw powoli, zgodnie ze wskazówkami zegara. Następnie rytmicznymi ruchami raz w górę, raz w dół oraz na boki. Innym sposobem na pozbycie się bólu jest maksymalne naciągnięcie mięśnia, np. stając na palcach i wykonując przysiady. Pomocny będzie również gorący okład lub kąpiel w ciepłej wodzie. Jednakże najlepsza jest profilaktyka. Badania krwi, moczu czy ultrasonografy w tym przypadku nie pomogą. Należy pić każdego dnia co najmniej 2 litry płynów bogatych w sód oraz włączyć do codziennego jadłospisu produkty bogate w istotne dla mięśni mikroelementy. Jeśli i to nie wystarczy należy skierować się do apteki i nabyć bez recepty suplementy diety bogate w magnez, potas czy fosfor. A niewygodne szpilki zamienić na lekkie cichobiegi.

---

Jeżeli jestes zainteresowany sprzętem medycznym, zobacz najnowsze ultrasonografy!

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak zwiększyc odporność w sezonie jesiennym??

Naturalne metody na zwiększenie odporności w okresie jesiennym.

Autorem artykułu jest Tobiasz Duda


O wzmocnienie odporności organizmu powinien zadbać każdy przed okresem jesiennym, aby ustrzec się od niepotrzebnych przeziębień i grypy. Naturalne metody pomogą Ci wzmocnić układ immunologiczny.
Jesień to okres kiedy jesteśmy przede wszystkim narażeni na załapanie wirusów, które prowadzą do przeziębienia i grypy. To czas kiedy pogoda płata nam różne figle. Najwięcej infekcji jest w czasie gdy pogoda diametralnie zmienia się z okresu letniego na jesienny. Temperatura spada, zaczynają się chłodne wieczory, a dni bez deszczu stają się rzadkością. Nasza odporność jest wtedy wystawiona na poważną próbę. Nie każdy organizm jest tak samo odporny, dlatego warto popracować nad układem odpornościowym.
Co robić, żeby przetrwać ten czas i uniknąć niepotrzenych zachorowań? Lepiej wzmocnić organizm wcześniej, niż wydawać ciężkie pieniądze na antybiotyki, leki, które są mało przyjazne dla organizmu. Każdy wie, że na wzmocnienie organizmu bardzo dobry jest czosnek, cebula, sok malinowy, pietruszka, witamina C, cynk. Podczas pierwszy objawów przeziębienia należy jeść duże ilości surowego czosnku. To bardzo dobry dodatek do kanapek, potraw, jednak należy go jeść na surowo, bo wtedy nie traci on swoich wartości. Czosnek ma czasem lepszą skuteczność niż antybiotyk, a wszystko to dzięki zawartości allicyny.
Pietruszka jest dobrym dodatkiem do zup, a warto ją jeść ponieważ zawiera duże ilości witaminy C. Cebula ma bardzo podobne właściwości jak czosnek. Oba produkty mają działanie bakteriobójcze, a tym samym wzmacniają odporność. Do takich ważnych składników, ktore wzmacniają odporność bez wątpienia należy cynk. Ten składnik zwiększa zawartość białych krwinek, szczególnie limfocytów oraz przeciwciał komórkowych.
Żeby mieć większą pewność, że odporność organizmu pójdzie w górę, należy oczyścić jelita w których znajduje się około 80% komórek odpornościowych. Możesz być pewny, że wzbogacenie diety o wyżek wymienione produkty i składniki przyczyni się do zwiększenia odporności i uchroni od częstych zachorowań.
---




Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Trądzik pospolity i leki w nim stosowane

Jedna z najczęściej spotykanych chorób skóry, dotyka aż 15% populacji. W okresie dojrzewania występuje w różnych odmianach klinicznych u większości młodzieży, a 10% pacjentów wykazuje aktywne objawy choroby jeszcze między 30. a 40. rokiem życia.
U dziewcząt szczyt zachorowań przypada między 14. a 17. r.ż., natomiast u chłopców pomiędzy 16. a 19. r.ż.
U większości (80%) chorych zmiany ustępują w 22.-23. r.ż. Ocenia się, że u 85% pacjentów z trądzikiem występuje łagodna postać choroby, a u 15% - ciężka.
Wcześniejsze wystąpienie trądziku wiąże się zwykle z cięższym i przewlekłym przebiegiem oraz gorszą odpowiedzią na leczenie. Obie płcie są w równym stopniu predysponowane do wystąpienia trądziku, cięższe postacie występują jednak częściej u mężczyzn. Wynika to z uwarunkowań genetycznych i hormonalnych.

Skąd się bierze trądzik??
Spowodowany jest nadmiernym wydzielaniem łoju oraz zaburzeniami rogowacenia naskórka przy ujściu mieszka włosowego.Nie bez znaczenia jest również aktywność hormonów płciowych (zwiększona w okresie pokwitania).Dodatkowo dołączają się
zakażenia bakteryjne.
Zmiany na skórze pojawiają się w następującej kolejności:
1.Pierwotny wykwit trądzikowy: ->zaskórniki 2.wykwity zapalne ->grudki,krosty oraz cysty

W leczeniu trądziku stosuje się różne substancje lecznicze o zróżnicowanych mechanizmach działania,w celu jak najskuteczniejszej terapii.Należą do nich:
NADTLENEK BENZOILU- uwalnia on wolne atomy, działa odkażająco, szczególnie na beztlenowce Propionibactericum acnes. Ponadto powoduje odczyn zapalny w skórze z wtórnym złuszczeniem. Podobnie jak witamina A, jednak słabiej działa rozpuszczająco.
Zaleca się łączenie nadtlenku benzoilu z antybiotykami oraz mikonazolem.
Nie zaleca się łączenie nadtlenku benzoilu z tretynoiną i kwasem azelainowym
KWAS AZELAINOWY- działa przeciwbakteryjnie,zaburzając syntezę białek bakteryjnych,zwiększa złuszczanie naskórka,zapobiega powstawaniu zaskórników,zmniejsza wydzielanie łoju.
Obydwie substancje są stosowane miejscowo.

Lekami zapobiegającymi zakażeniom są antybiotyki (oczywiście o takim leczeniu decyduje lekarz).Należy do nich erytromycyna (często w połączeniu z witaminą A lub jonami cynku), Klindamycyna oraz Tetracykliny.

Generalnie w leczeniu miejscowym wskazane jest łączenie kilku preparatów w celu zwiększenia skuteczności działania.

Szerokie zastosowanie w leczeniu trądziku znalazły kwasowe pochodne vit.A zwane retinoidami. Są stosowane miejscowo i ogólnie w trądziku ropowiczym, bliznowcowym oraz trądziku o przebiegu piorunującym.Wnikają one do wnętrza komórki, łącząc się z białkiem, powodując zmianę ekspresji genów, modulując w ten sposób metabolizm komórkowy oraz syntezę białek.Wykazują one działanie złuszczające naskórek,stymulują układ odpornościowy,łagodzą odczyn zapalny i zmniejszają wydzielanie łoju.
Miejscowe i ogólne retinoidy stosowane w trądziku to np. tretynoina,izotretynoina
czy adaptalen. Oczywiście o terapii tymi lekami decyduje lekarz! Leki te wymagają przy stosowaniu szczególnych restrykcji odnoszących się do życia seksualnego (pełna antykoncepcja),gdyż uszkadzają płód-stąd przeciw wskazane są w ciąży.

Kolejną grupą leków stosowaną w trądziku są substancje zmniejszające wpływ działania męskich hormonów na organizm. Chodzi tutaj głównie o testosteron a leki te określamy jako tzw.Antyandrogeny.Testosteron jest głównie hormonem męskim,stąd trądzik jest zdecydowanie bardziej uporczywy w leczeniu u chłopców niż dziewczynek,co jednak wcale nie oznacza że nie może mieć u nich ostrego przebiegu.W naszym organizmie występują liczne miejsca wiążące androgeny.Jednym ze sposobów leczenia jest blokada tych miejsc np. przez niektóre leki antykoncepcyjne, często stosowane u nastolatek.
Inną możliwość stanowi blokada enzymów przekształcających słabsze androgeny w silniejsze (takie jak testosteron).
Terapia tymi lekami odbywa się również pod kontrolą lekarską.

Czy warto pić alkohol chorując na cukrzyce??

Alkohol i cukrzyca

Wielu z was zastanawia się pewnie jak to w końcu jest z tym alkoholem gdy chorujemy na cukrzycę. Pić, czy nie pić? Oto jest pytanie. Na początku usłyszeliśmy od lekarzy, że najlepiej nie pić. OK, większość z nas wzięła sobie tę radę do serca i unika alkoholu jak ognia. Jednak prędzej czy później nachodzi nas ochota na coś mocniejszego i wtedy zaczynamy główkować.

Jako osoba młoda (i mało asertywna jak to mawia moja dziewczyna), przebywająca w gronie osób często pijących alkohol, w końcu i ja złamałem się i zacząłem oswajać swoją chorobę z różnymi trunkami. W tym artykule chciałbym przedstawić wam moje doświadczenia w tym temacie.

Piwo
Złocisty trunek, szczególnie przeze mnie lubiany. Jak wiadomo piwo zawiera dość dużo cukru (podobno aż 6 łyżeczek). Jednak ilość cukru zależy od rodzaju piwa. Pamiętajcie, że jasne piwa są mniej słodkie niż piwa ciemne. Z racji tego do piwa zawsze daję insulinę. Z moich doświadczeń wynika, że pół litrowa butelka piwa zawiera około 2WW. I do pierwszej butelki daję liczbę jednostek odpowiednią dla 2 wymienników. Jednak nie zapominajmy, że piwo zawiera również alkohol, dlatego jeśli chodzi o drugą butelkę sprawa wygląda już nieco inaczej. Zmniejszam dawkę insuliny mniej więcej o 50%, czyli jeśli wiem, że wypije dwa piwa, daję sobie insulinę dla 3WW. Dzieję się tak dlatego, że alkohol spożyty przy pierwszym piwie zaczyna działać. Dlatego też u każdej osoby może to wyglądać inaczej, na jednych alkohol działa szybciej, na innych wolniej. Niektóre osoby deklarują, że do piwa nie potrzebują insuliny w ogóle, może tak też być w twoim przypadku. Ja nie biorę już w ogóle insuliny do 3 piwa i wzwyż. Nie polecam pić dużo piwa, głównie ze względu na kalorie. Każdy z nas słyszał pewnie o beercepsie :) Jednak jedno piwo raz na 2-3 tygodnie bardzo dobrze działa na nasze, już i tak biedne nerki.

Wino
Czerwone, wytrawne wino, kolejny z moich ulubionych trunków. Wybrałem ten rodzaj dlatego, że zawiera najmniej węglowodanów. Jest bardzo zdrowy dla naszego serca, sprzyja trawieniu, obniża ciśnienie oraz dobrze wpływa na cholesterol. Nie możemy również zapomnieć, że wino przedłuża naszą młodość. Dlatego jest ono według mnie najzdrowsze spośród wszystkich trunków. Jest mocniejsze niż piwo dlatego musimy bardziej uważać na ryzyko hipoglikemii przy jego spożywaniu. Ja biorę insulinę tylko do pierwszej szklanki wina. Już po jej wpiciu wątroba zajmuje się alkoholem i przestaje zwracać uwagę na węglowodany. Poniżej przedstawiam tabelę z ilością węglowodanów w różnych rodzajach win.

Wino białe słodkie 5,9
Wino białe półsłodkie 4,4
Wino białe półwytrawne 3,7
Wino białe wytrawne 2,4
Wino czerwone słodkie 8,2
Wino czerwone półsłodkie 5,5
Wino czerwone półwytrawne 4,2
Wino czerwone wytrawne 3

Wódka
Wódka to najmocniejszy z pitych przeze mnie trunków. I co za tym idzie, trzeba przy nim najbardziej uważać. Trunek ten nie posiada żadnych wartości odżywczych, czyli 0 węglowodanów. Łatwo wywnioskować, że insulina w tym przypadku jest zbędna. Musimy jedynie uważać na słodkie soki, często pite przy okazji picia wódki, jednak aby nie bawić się w ryzykowne wstrzykiwanie do nich insuliny, wystarczy, że zamienimy je na coś w wersji light.

Jeśli chodzi o inne alkohole, to raczej ich nie pijam. Drinki serwowane w barach mają zazwyczaj masę cukru i ciężko dobrać do nich odpowiednią dawkę insuliny. Gdy będziecie pić jakiś alkohol po raz pierwszy, pamiętajcie aby zwrócić uwagę na ilość cukru oraz moc tego trunku. Właśnie na podstawie tych dwóch parametrów zdecydujesz czy i jeśli już to ile insuliny masz sobie podać.


Ryzyko!
Musicie jednak pamiętać, że picie alkoholu z równoczesną terapią insulinową jest bardzo ryzykowne. Głównie ze względu na ryzyko hipoglikemii. Nasze ciało traktuje alkohol jak truciznę, dlatego gdy znajdzie się on w naszym żołądku, organizm uznaje za priorytet pozbycie się go i kieruje wszystkie siły na to aby wydalić go z organizmu. Dlatego gdy jesteśmy pod wpływem alkoholu bardzo trudno podnieść sobie poziom cukru przez zjedzenie czegoś. Po prostu trzeba być wyczulonym na spadki cukru i do nich nie dopu[.]. Czasami warto nawet co nie co dojeść przed imprezą. Dużo łatwiej to zrobić gdy mamy wyregulowaną cukrzycę. A wiadomo, że najlepsze sposoby na wyregulowanie cukrzycy to sport i dieta.
Nie będę pisał o szkodach jakie alkohol wyrządza w naszym organizmie. Informacje te są powszechnie znane i na pewno wasz diabetolog wszystkie je wam przedstawił. Jeśli nie, zmieńcie go lub sobie to wygooglujcie.

Pamiętajcie, alkohol jest dla wszystkich, pod warunkiem, że ma się umiar.

Pozdrawiam,
Albert Czajkowski

Po więcej zapraszam na Nektarnik.pl - moja cukrzyca.

---

Artykuł pochodzi z serwisu Publikuj.org, kliknij tutaj aby go zobaczyć.

alergia a atopowe zapalenie skóry

Zwykła alergia czy atopowe zapalenie skóry

Autorem artykułu jest Linkbaby

Ostatnimi czasy coraz więcej osób jest podatnych na różnego rodzaju alergie. Nie zawsze są one groźne, często wystarczy jedynie bardziej dbać o siebie.

Przyczyn alergii może być wiele - złe odżywianie, czynniki środowiskowe, osłabienie organizmu czy czynniki genetyczne. Bez względu na to, jakie są jej przyczyny - należy skontaktować się z alergologiem, który zleci dalsze leczenie.

Jedną z przyczyn pojawiania się wysypki, podrażnienia, zaczerwienienia i suchości skóry jest atopowe zapalenie skóry. Jest to choroba o podłożu genetycznym, związana ze złą reakcją organizmu na niektóre alergeny, takie jak niektóre kosmetyki, sierść zwierząt, czy pokarmy - jaja, białka lub różnego rodzaju owoce czy orzechy. Oczywiście można je leczyć. Najskuteczniejszą metodą jest odnalezienie uczulającego alergenu i wyeliminowanie go ze styczności z chorym. Czasem próbuje się także odczulania, polegającego na stopniowym dawkowaniu uczulającego alergenu i stopniowym zwiększaniu dawki. Jest to jednak dość ryzykowne i musi być wykonywane pod okiem alergologa.

Aby była mowa o atopowym zapaleniu skóry, muszą być spełnione trzy z czterech kryteriów - musi pojawiać się świąd, uczulenie musi mieć swoje stałe miejsce występowania, pojawiać się regularnie i przewlekle, a także w rodzinie musi występować atopia. Dodatkowo, jest również kilka innych kryteriów, które mogą oznaczać tę chorobę. Są to na przykład suchość skóry, rogowacenie przymieszkowe, natychmiastowe odczyny skórne czy nietolerancja wełny. Są one jednak mniej istotne.

Atopowe zapalenie skóry pojawia się przez wiele lat z przerwami, na przykład uzależnionymi od pór roku. Czasem nasilają się bardziej, a czasem mniej. Niektórzy uważają również, że jest to choroba psychosomatyczna, co oznacza, że na pojawienie się choroby mają wpływ czynniki emocjonalne, takie jak depresja, przewlekły stres czy gniew. Nie da się tego jednak jednoznacznie ocenić, ale nie ulega wątpliwości, że układ nerwowy ma wpływ na odpowiednie czynności organizmu człowieka.

---

Artykuł pochodzi z serwisu Publikuj.org, kliknij tutaj aby go zobaczyć

Choroba lokomocyjna

Choroba lokomocyjna

Choroba lokomocyjna (zwana inaczej kinetozą) to schorzenie wynikające ze sprzecznych sygnałów napływających do naszego mózgu w trakcie podróży. Podczas jazdy wzrok odbiera zmieniające się otoczenie, co mózg interpretuje jako ruch, jednak błędnik, będący narządem równowagi, nie odnotowuje zmian położenia ciała. Efektem tego stanu są mdłości, wymioty, utrata apetytu i ogólne znużenie. W dalszym ciągu, mimo zaawansowanych i licznych badań nie udało się ustalić dlaczego jednych dotyka, a innych nie.

Kogo dotyka choroba lokomocyjna?

Najbardziej narażone na chorobę lokomocyjną są dzieci, a w szczególności dziewczynki. W większości przypadków kinetoza ustępuje podczas okresu dojrzewania, jednak niektórzy zmagają się z nią całe życie. Często choroba lokomocyjna występuje dziedzicznie, jeżeli więc rodzicom podróżuje się z trudnością, to u dziecka również mogą występować podobne dolegliwości.

Gdy więc wybierasz się z maluchem w pierwszą podróż, zadbaj o dodatkowe ubranko na zmianę, butelkę wody oraz nawilżane i suche chusteczki. Jeśli zauważysz, że dziecko nie czuje się dobrze, zmniejsz prędkość i wybierz mniej wyboistą drogę z jak najmniejszą ilością zakrętów. Płynna jazda niweluje ryzyko sensacji żołądkowych. Oczywiście najlepiej jest przed wybraniem się w drogę zażyć (lub podać) odpowiednie leki, takie jak Aviomarin, Lokomotiv czy Cocculine.

Leki, homeopatia i metody zapobiegania

Warto stosować także środki zapobiegawcze, by zminimalizować skutki choroby lokomocyjnej. Z pomocą nam mogą posłużyć zarówno leki, homeopatia, jak i metody łagodzące efekt kinetozy. Popijana po łyku woda działa zbawiennie na żołądek. Niektórzy odczuwają mniejsze nasilenie skutków choroby lokomocyjnej dzięki przegryzkom (jednak nie powinny to być słodkie rzeczy).

Istnieje grupa produktów, które mogą znosić mdłości, należą do nich: banany, jabłka i winogrona. Jeżeli choroba dotyczy małego dziecka, to należy od czasu do czasu zmieniać jego położenie (czasem wystarczy umieścić siedzisko wyżej). Warto także zadbać o odpowiednią wentylację i temperaturę w samochodzie, która nie powinna być za wysoka.

Jeżeli czeka was podróż statkiem, unikaj siadania przy rufie i na dziobie, a w samolocie wybieraj miejsca na wysokości skrzydeł.